به عقیده‌ی بسیاری از خانواده‌های چینی، سیستم آموزش این کشور طوری تنظیم شده است که به نفع خانواده‌های ثروتمند است.
به گزارش تجارت ایران و چین، لزوم برگزاری کلاس‌های فوق برنامه، رقابت دانش‌آموزان در تحصیل و هزینه‌های گران کلاس‌های آموزشی در چین بسیاری از خانواده‌های با درآمد پایین‌تر را نگران کرده است. به اعتقاد این خانواده‌ها، با توجه به رشد اقتصادی چین و لزوم اجرای زندگی برتر در این کشور از سوی دولت، هزینه‌های گزاف زیادی برای خانواده‌ها به بار آورده است.
برای دسترسی سریع تر به اخبار عضو اینستاگرام تجارت ایران و چین شوید
در گزارشی که توسط ایسنا و به نقل از اکونومیک تایمز منتشر شده، آمده است: بسیاری از والدین نگران ساعت خواب فرزندان خود هستند و می‌گویند که تکالیف زیاد و کلاس‌های فوق‌برنامه موجب شده است فرزندان آنان تا پاسی از شب بیدار بمانند و همه با یکدیگر در حال رقابت هستند چون کسی نمی‌خواهد از دیگری عقب بماند.
سنگینی رقابت آموزشی، توجه مقاماتی که می‌خواهند زوجین فرزندان بیشتری داشته باشند را به خود جلب کرده است. حزب کمونیست حاکم چین تلاش می‌کند سرعت رقابت در این عرصه را کندتر کند به این دلیل، تکلیف منزل ممنوع، ساعت تدریس آنلاین معلمان محدود و ظرفیت رشته‌های پرطرفدار در دانشگاه‌های برتر بیشتر شده است.
هفته گذشته، این اصلاحات با ممنوعیت فعالیت شرکت‌های خصوصی که تدریس خصوصی پس از مدرسه ارائه می‌دهند، گامی بزرگتر برداشت و به این ترتیب صنعت تست‌زنی ۱۰۰ میلیارد دلاری سودآور چین مورد هدف قرار گرفت. اولین محدودیت‌ها قرار است طی سال آینده و توسط دولت‌های محلی انجام شود.
این حرکت با هدف سهولت زندگی برای والدین تحت فشارهای مالی آموزش فرزندان انجام می‌شود. بااین‌حال، والدین و کارشناسان در مورد نتیجه‌بخش بودن آن شک دارند. آنان می‌گویند که ثروتمندان به سادگی معلم خصوصی استخدام می‌کنند و این آموزش را رقابتی‌تر می‌کند و در نهایت شکاف طبقاتی چین را افزایش می‌دهد.
به‌عنوان‌مثال، ژانگ، فروشنده تجهیزات آزمایشگاه شیمی در جنوب چین ابراز کرد: ممنوعیت تدریس خصوصی بعد از مدرسه چندان دغدغه‌های گسترده او را برطرف نمی‌کند.
وی گفت: «تا زمانی که رقابت وجود داشته باشد، والدین همچنان اضطراب خواهند داشت.»
ممنوعیت فعالیت موسسات آموزش خصوصی توسط پکن، جنبه جدیدی از کمپین چین در تشدید مقررات در مورد شرکت‌های چینی است، تلاشی که تا حدی ناشی از تمایل این حزب برای نشان دادن قدرتمندترین غول‌های فناوری خود می‌باشد و اینکه «چه کسی رئیس است!».
نهادهای نظارتی این صنعت را به دلیل «استفاده انحصاری توسط سرمایه‌داران» مورد انتقاد قرار داده‌اند. شی جین پینگ، رهبر ارشد چین به این صنعت به‌عنوان یک بیماری نگاه می‌کند و می‌گوید: والدین در ایجاد تعادل بین سلامتی و شادی فرزندان خود با ملزومات یک سیستم رقابتی که بیش از حد بر آزمون و نمرات متمرکز شده‌است، دچار مشکل هستند.
همچنین اصلاحات اساسی آموزش‌وپرورش بخشی از تلاش‌های چین برای تشویق به فرزندآوری و مقابله با بحران جمعیتی پیش‌رو است. در ماه مه، چین سیاست «دو فرزند» خود را تغییر داد و به زوج‌های متاهل اجازه داد تا سه فرزند داشته باشند و در پی آن وعده افزایش مرخصی زایمان و کاهش فشارهای محل کار ارائه شد.
مقابله با هزینه‌های سرسام‌آور آموزشی به‌عنوان آخرین تیرهای ترکش برای اصلاح جمعیت تلقی می‌شود اما ژانگ گفت: داشتن فرزند دوم برای وی و همسرش به دلیل زمان، انرژی و منابع مالی که فرهنگ تست‌زنی چین برای آن‌ها به وجود آورده، دور از ذهن است.
بیشتر بخوانید:
تمرکز والدین بر آموزش در چین گاهی اوقات عجیب به نظر می‌رسد. دوره‌های آمادگی آزمون از مهدکودک آغاز می‌شود. کودکان خردسال واحد اولیه برای «مدیریت ارشد کسب و کار (MBA)» را می‌گذرانند و در دوره‌های آموزشی از هیچ هزینه‌ای چه برای خانواده ثروتمند و چه فقیر صرف‌نظر نمی‌شود.
سیکوتو، پژوهشگر پسادکتری تحقیقات تنوع مذهبی و قومی در موسسه ماکس پلانک در گوتینگن آلمان گفت: «همه به این چرخه معیوب رانده شده‌اند. شما هر چه می‌توانید برای تحصیل هزینه کنید.» برای دانش‌آموزان چینی که امیدوارند در دانشگاهی معتبر موفق به کسب رتبه شوند، همه چیز به کنکور بستگی دارد، امتحان واحدی که بسیاری از کودکان قبل از اینکه حتی نحوه نوشتن را بیاموزند برای آن آماده شده‌اند.
سیکوتو که تحقیقاتش بر ثروت و تحصیلات در چین متمرکز است، ادامه می‌دهد: اگر این معیار پذیرش دانش‌آموزان تغییر نکند، تغییر شیوه‌های آموزشی دشوار است.
وی می‌گوید: والدین اغلب تحت فشار هستند تا معلمانی را بیابند که برنامه درسی سال آینده را به خوبی قبل از شروع ترم به فرزندان آنان آموزش دهند.
بیشتر رقابت‌ها ناشی از فرهنگ فرزندپروری در چین به دخالت وسواسی والدین در زندگی و آموزش فرزندان اشاره دارد. مقامات، مربیان خصوصی را به تشدید این فرهنگ حمایت وسواسی فرزندان، سرزنش کرده‌اند. درحالی‌که ممنوعیت خدمات آموزشی برای از بین بردن برخی از اضطراب‌هاست.
والدین اظهار کردند: قانون جدید به سادگی فشارهای جدیدی ایجاد می‌کند، به‌ویژه برای خانواده‌هایی که برای مراقبت از کودکان به برنامه‌های بعد از مدرسه وابسته بودند.
لنورا چو، نویسنده کتاب «سربازان کوچک: پسر آمریکایی، مدرسه چینی و مسابقه جهانی برای رسیدن به هدف» گفت: تدریس خصوصی بعد از مدرسه گران اما حداقل یک راه حل بود که از این پس چین همان راه‌حل ساده را از والدین خواهد گرفت.
مقررات جدید برای بسیاری از مشاغل کوچک بعد از مدرسه سردرگمی ایجاد کرده است و آنان نگران هستند که این تصمیم بر شرایط آنان تاثیر بگذارد.
اسکات یانگ که در شرق شهر ونژو زندگی می‌کند، در این فکر بود که آیا کلاس‌های فوق برنامه پسر هشت ساله‌اش در ترم بعدی ادامه پیدا می‌کند یا خیر. او قبلا شهریه را پرداخت کرده است. یانگ و همسرش به برنامه مراقبت از کودکشان وابسته هستند. هر روز، پسرش را از مدرسه تحویل می‌گیرد و او را به یک مرکز برای دوره‌های تنیس روی میز، ریاضیات تفریحی، خوشنویسی و لگوبازی می‌برد.
یاسمین ژانگ، مدیر مدرسه انگلیسی در جنوب چین اظهارکرد: «ما به معلمان خود بیمه اجتماعی می‌پردازیم. دولت باید به ما بگوید در قبال اجرای این طرح مشکلاتمان را چگونه حل کنیم. اگر به ما دستور داده شود که ناگهان تعطیل شویم آیا هنوز باید اجاره و حقوق پرداخت کنیم؟»
کوین فرون، رئیس دانشگاه آکادمی جهانی کریمسون Crimson، مدرسه آنلاین، می‌گوید: اکنون دانش‌آموزان به سراغ افرادی مانند ما خواهند آمد. صنعت آموزش به صورت آموزش آنلاین تغییر خواهد کرد و پرداخت‌ها از طریق سیستم‌های پرداخت خارجی انجام می‌شود و این‌گونه، موسسات از قوانین جدید فرار خواهند کرد.
در حال حاضر، این صنعت با یک بحران جدی روبرو است. شرکت‌هایی مانند کولرن تکنولوژی (Koolearn Technology) که کلاس‌های آنلاین و دوره‌های آماده‌سازی آزمون ارائه می‌دهند، گفته‌اند که قوانین، تاثیر مستقیم و مخربی بر مدل‌های تجاری آنان خواهد گذاشت.
سرمایه‌گذاران جهانی که زمانی در سراسر فهرست موسسات آموزشی چین قرار گرفته بودند، هفته گذشته ده‌ها میلیارد دلار سرمایه از این صنعت بیرون کشیدند.
والدین در اعتراض به طرح ممنوعیت کلاس‌های بعد از مدرسه بیان کردند: این طرح تنها به نفع خانواده‌های ثروتمند است که می‌توانند ازعهده معلم خصوصی برآیند.
آنان می‌گویند: این امر موفقیت فرزندان خانواده‌های فقیر را سخت‌تر می‌کند.
انتهای پیام
