سیاسی- سایت تجارت ایران و چین: تایوان برای توسعه یک سیستم تسلیحات لیزری برای مقابله با پهپادهای چین با متحدان خود در حال همکاری است.
تایوان به سرعت در حال گسترش و توسعه یک سلاح لیزری ۵۰ کیلوواتی است که میتواند آن را تا پایان سال جاری میلادی بر روی خودروی زرهی موسوم به CM-۳۲ Clouded Leopard سوار کند.
به نوشته روزنامه تایپه تایمز، این ابتکار عمل که توسط موسسه ملی علم و فناوری «چونگ-شان» تایوان ارائه شده، یک توسعه قابل توجه برای نمونه اولیه این سلاح است که در سال گذشته میلادی رونمایی شد. این سیستم لیزری قدرتمند با توان بالا که در دست توسعه است، برای هدف قرار دادن پهپادها طراحی شده است.
درحالیکه لیزرها علیه موشکهای بالستیک و فراصوت مورد استفاده قرار میگیرند، در گزارش ژوئیه ۲۰۲۱ سرویس تحقیقات کنگره آمریکا آمده که یک لیزر یک مگاواتی برای خنثی سازی چنین تهدیدهایی ممکن است مورد نیاز باشد.
با وجود اینکه سلاح لیزری هوابرد بوئینگ YAL-۱ در چنین محدوده قدرتی قرار داشت، در سال ۲۰۱۰ به دلیل هزینه های بالا، اندازه و وزن غیرعملی، نبود برد فنی و محدود و همچنین به دلیل اعوجاج پرتو جوی تولید و توسعه آن لغو شد.
این رسانه تایوانی همچنین نوشت این سلاح لیزری جدید شاید به جنگافزاری برای سیستم دفاع پهپادی علیه پهپادهای چین بدل شود.
سنای آمریکا پس از ماهها مذاکرات دشوار و در بحبوحه اختلافات سیاسی در حزب جمهوریخواه بر سر نقش ایالات متحده در خارج از کشور، بسته کمکی ۹۵.۳ میلیارد دلاری به اوکراین، اسرائیل و تایوان را تصویب کرد.
در سپتامبر ۲۰۲۲، روزنامه ساوث چاینا مورنینگ پست گزارش کرد که تایوان در حال ارتقای ظرفیتهای دفاعی خود با یک سیستم دفاع پهپادی ۱۴۳ میلیون دلاری است که توسط موسسه ملی علم و فناوری «چونگ-شان» در این جزیره ساخته شده و هدف آن مقابله با افزایش پهپادهای چینی به ویژه آنهایی است که اطراف این جزیره پرواز میکنند.
رسانههای میگویند تلاش تایوان برای توسعه یک سیستم دفاع هوایی کوتاه برد مقرون به صرفه و بهینه که میتواند چندین پهپاد را سرنگون کند، احتمالا ناشی از درگیری بالقوه در تنگه تایوان است.
در فوریه سال جاری میلادی، روزنامه آسیا تایمز گزارش کرد که چین برنامههایی را برای انتقال عملیات نظامی خود به واسطه ادغام سیستمهای بدون سرنشین پیشرفته در نظر دارد.
با این حال، تایوان ممکن است در ارائه یک سلاح لیزری موثر با چالشهایی روبرو باشد. این موارد شامل هزینههای بالای توسعه، کاهش قدرت پرتو در طول مسافت، محدودیتهای اندازه و تحرک، نیازهای بالای انرژی، تامین کنندگان محدود برای اجزای اصلی و نیاز به امکانات تخصصی برای نگهداری از چنین تسلیحات پیچیده است.
منبع: عصر ایران
انتهای پیام/