به گزارش سایت تجارت ایران و چین به نقل از دیجیاتو، به گفته رویترز، ایستگاه فضایی چین که تیانگونگ نام دارد، پس از این تغییر می‌تواند به سکوی متفاوت و جدیدی برای مأموریت‌های نزدیک به زمین فضانوردان کشورهای دیگر تبدیل شود و برای بیش از 15 سال فعالیت خواهد داشت.طبق گزارش جدید رویترز، با توجه به اینکه ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) به پایان چرخه فعالیت خود در دهه 2030 نزدیک می‌شود، چین قصد دارد اندازه ایستگاه فضایی خود را طی چند سال آینده افزایش دهد و تعداد ماژول‌های آن را از سه به شش عدد برساند.
افزایش ماژول‌های ایستگاه فضایی چین
چین اولین ماژول ایستگاه فضایی خود را که تیانگونگ-1 نام دارد، در سپتامبر سال 2011 به فضا پرتاب کرد. این ماژول میزبان مأموریت‌های با خدمه شنگژو 9 و شنگژو 10 بود و از آن به‌عنوان یک پلتفرم برای آزمایش اتصال فضاپیمای Shenzhou استفاده می‌شد. تیانگونگ-1 سرانجام در مارس 2016 از دسترس چین خارج گشت و در آوریل سال 2018 دوباره وارد جو زمین شد و بلافاصله سوخت.
تیانگونگ-2 به‌عنوان دومین ماژول ایستگاه فضایی چین در سپتامبر 2016 پرتاب شد. در این ماژول آزمایش‌هایی ازجمله آزمایش رصد زمین، مطالعات علمی و نمایش‌های فناوری انجام شده است. در جولای سال 2019، تیانگونگ 2 نیز از مدار خارج شد و به جو زمین بازگشت.
سرانجام، در سال 2022، تیانگونگ-3 به فضا پرتاب شد و دانشمندان چینی از همان ابتدا انتظار داشتند که نسبت به نسخه‌های قبلی توانمندتر و پیشرفته‌تر باشد و نقش مهمی را در ساخت ایستگاه فضایی چین (CSS) ایفا کند.
درحال‌حاضر CSS فقط می‌تواند در ارتفاع مداری تا 450 کیلومتری زمین میزبان سه فضانورد باشد. بااین‌حال، برنامه‌های جاه‌طلبانه چین در‌زمینه افزایش ظرفیت ایستگاه فضایی خود می‌تواند در آینده این موضوع را تغییر دهد. همچنین با توجه به اینکه ایستگاه فضایی بین‌المللی احتمالاً تا سال 2030 از مدار خارج خواهد شد، آژانس‌های فضایی سراسر جهان ممکن است چاره‌ای جز استفاده از ایستگاه چین نداشته باشند که بااین‌وجود، این کشور می‌تواند به یک رهبر در‌زمینه مطالعات مداری تبدیل شود.
