به گزارش سایت تجارت ایران و چین به نقل از خبرگزاری تسنیم، مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی پیشنهاد داده است تا با همکاری ابرقدرت‌های آسیایی از جمله روسیه و چین به سرعت به سمت ساخت یک منظومه اینترنت ماهواره‌ای بومی که قابلیت تنظیم و نظارت بر آن براساس منافع ملی ممکن است گام بردارد.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی به تحلیل وضعیت خدمات اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین در ایران (مطالعه موردی استارلینک) پرداخته است.
مسئله اصلی این گزارش تحلیلی ـ سیاستی، در گام نخست، بررسی وضعیت خدمات اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین در ایران و جهان و در گام دوم، بررسی سناریو‌های تنظیم‌گری نحوه و میزان بهره‌مندی از این خدمات در کشور است.
تحلیل وضعیت کنونی استارلینک از جهات فنی، اقتصادی و حقوقی و هم چنین آینده احتمالی این فناوری نشان می‌دهد محدودیت‌ها و چالش‌های عمده‌ای که مانع فراگیر شدن اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین نسبت به سایر روش‌ها خواهد شد که ناشی از عوامل درونی (همچون اقتضائات فنی تجهیزات، باند فرکانسی محدود، آشکاربودن سیگنال‌های ارسالی، میزان تأخیر، سلولاربودن معماری) و بیرونی (همچون مقررات حقوق سرزمینی، شیوه پرداخت، زباله‌های فضایی) است.
اما به هر حال، ورود این فناوری به زیست‌بوم ارتباطات راه دور کشور و دسترسی به آن در سطح جامعه ایرانی، موقعیت بازیگران این عرصه را دچار تغییر می‌کند.
پس از تحلیل وضعیت، به منظور حداقل رساندن تهدیدات و حداکثرسازی بهره‌مندی از فرصت‌های این فناوری، مجموعه‌ای از راهکار سیاستی، قانونی و عملیاتی برای مواجهه فعالانه جمهوری اسلامی ایران با اینترنت ماهواره‌ای استارلینک پیشنهاد شده است. این راهکار‌ها که حاصل تحلیل نظرات خبرگان این حوزه (اظهارنظر کارشناسی و نقد آن به روش گروه متمرکز) و مطالعه تطبیقی اقدامات سایرکشورهاست، در قالب 3راهبرد کلی زیر، دسته‌بندی شده است:
1- رفع موانع ساختاری در جهت تقویت مزیت رقابتی اتصال زمینی
2-تفاهم نامه همکاری و اعطای مجوز به شرکت‌های اینترنت ماهواره‌ای و هم‌افزایی دیپلماتیک
3-راهکارهای سلبی از جمله جرم انگاری خرید و فروش و بهره‌برداری از تجهیزات و اشتراک بدون مجوز، اقامه دعوی علیه شرکت ارائه‌دهنده خدمت فاقد مجوز به دلیل تداخل فرکانسی با سرویس‌های ماهواره‌ای شرکت‌های دارای قرارداد با ایران یا سرویس‌های رادیویی کشور
آنچه امروز در پروژه اینترنت ماهواره‌ای به فعلیت رسیده است، فراهم کردن اتصال به اینترنت از طریق ماهواره برای شهروندان و شرکت‌ها در بخش‌هایی از جهان از جمله ایران است. اما در حال حاضر به دلیل محدودیت‌هایی که ناشی از خود فناوری از جهت هزینه‌ها و کیفیت استفاده است، ظرفیت تعداد کاربر آن به نسبت جمعیت کل ایران بسیار کم است و در صورت سرمایه‌گذاری در توسعه ارتباطات زمینی و ایجاد و عرضه خدمات مناسب در نقاط پرجمعیت امکان فراگیر شدن ندارد.
در نتیجه به نظر می‌رسد در کوتاه مدت عمده مشتریان آن، بخش بسیار اندکی از مردم باشند که در مناطق دورافتاده و مرزی به اینترنت متصل می‌شوند. البته باید توجه داشت که این نوع از دسترسی به مراتب برای امنیت ملی کشور خطرناک‌تر از دسترسی همگانی است. دسترسی مجرمان مرزی به اینترنت ماهواره‌ای، همراه با عدم کنترل و نظارت توسط دولت، ملاحظات و تهدیدات امنیتی قابل توجهی را به همراه دارد. یکی از نگرانی‌های اولیه مرتبط با دسترسی مجرمان مرزی به اینترنت ماهواره‌ای، افزایش قابلیت ارتباط و هماهنگی در سرزمین‌های وسیع کشور ایران است. شبکه‌های مجرمانه مانند قاچاقچیان مواد مخدر، اشرار مرزی و تروریست‌ها می‌توانند از اتصالات اینترنتی ماهواره‌ای برای ایجادکانال‌های ارتباطی یکپارچه استفاده کنند که از مرزهای جغرافیایی فراتر می‌رود.
به صورت کلی بررسی دقیق مسئله “اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین” از نظر روند توسعه و مشخصات فنی آن نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران نیز در آینده‌ای نه چندان دور با مشکلات ناشی از نظارت‌گریزی و تنظیم‌ناپذیر آن مواجه خواهد شد و برهمین اساس نیازمند آن است تا با بهره‌برداری فرصت طلایی رابطه استراتژیک و دوستانه با ابرقدرت‌های آسیایی به سرعت به سمت ساخت یک منظومه اینترنت ماهواره‌ای بومی که قابلیت تنظیم و نظارت بر آن براساس منافع ملی ممکن است گام بردارد.
بنابراین در شرایط کنونی لزوم رفع موانع ساختاری در جهت تقویت مزیت رقابتی اتصال زمینی برای پوشش مناطق فاقد اتصالات زمینی، توجه به تفاهم‌نامه همکاری و اعطای مجوز به شرکت‌های اینترنت ماهواره‌ای برای بهره‌مندی کنترل شده و هوشمندانه از خدمات اینترنت ماهواره‌ای مدارپایین، هم‌افزایی سیاسی (دیپلماتیک) برای کنترل دسترسی به خدمات اینترنت ماهواره‌ای و برخی راهکارهای سلبی در برخورد با شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات فاقد مجوز و بهره‌برداران آن احساس می‌شود.
