سنگاپور یا چین، کدام یک تامین کننده اصلی سوخت دریایی در آسیا هستند

پرازدحام ترین بنادر جهان در چین قرار دارند که به مدد صنعت تولید عظیم این کشور و افزایش ظرفیت‌های بانکرینگ است که از فعالیت‌های این بخش حمایت کرده است. دولت محلی برای توسعه لنگرگاه و ساخت کانال‌های جدید کشتیرانی در ژوشان ۵۲۰ میلیون یوان (۸۰ میلیون دلار) هزینه کرده است. پالایشگاه‌ها هم حجم بالاتر نفت کوره حاوی سولفور اندک را تولید می‌کنند که اکنون تحت مقررات جهانی کشتیرانی برای استفاده از سوخت‌های پاکتر ضروری است.

چین بیش از ۱۰ مجوز بانکرینگ به شرکت‌هایی صادر کرده که در منطقه تجاری آزاد ژوشان فعالیت می‌کنند و قرارداد معاملات آتی نفت کوره حاوی سولفور اندک را در بورس انرژی بین المللی شانگ‌های به منظور بهبود شفافیت قیمت‌گذاری معرفی کرده است. طبق آمار بورس بانکر دریایی، نفت کوره حاوی سولفور اندک (LSFO) روز دوشنبه در بندر ۵۴۶ دلار در هر تن فروخته شد که سه دلار بالاتر از سنگاپور بود در حالی که در آوریل قیمت چین ارزانتر از سنگاپور بود.

ایوون ریتفلت، مدیر تامین بانکر شرکت کشتیرانی استنا بالک که نفت و فرآورده های نفت را حمل می‌کند، اظهار کرد: ژوشان امسال با قیمت‌هایش رقابتی بوده و کشتی‌های استنا بالک که به چین سفر می‌کنند، احتمالا از این بندر برای سوخت گیری مجدد سوخت به دفعات بیشتری استفاده خواهند کرد. با این حال سنگاپور از نظر تحویل به موقع و کارآمد سوخت مطمئن‌تر است.

سنگاپور در گذرگاهی قرار گرفته که قرن‌ها مسیر تجاری متصل کننده آسیا به اروپا، خاورمیانه و منطقه گلف کاست آمریکا بوده و از این نظر از برتری جغرافیایی برخوردار است. ساخت نخستین بندر کانتینری جنوب شرقی  آسیا در سال ۱۹۷۲ کمک کرد این کشور جایگاه تامین کننده برتر سوخت دریایی را پیدا کند و در حال حاضر سرگرم برنامه‌ریزی برای بزرگترین پایانه اتومات جهان است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، سنگاپور شبکه وسیعی از مخازن و پالایشگاه‌ها را برای ثابت نگه داشتن روند تامین سوخت کشتی‌ها دارد و شفافیت و مقررات سخت‌گیرانه ای که به اجرا گذاشته، به کشتی داران درباره کیفیت سوختی که خریداری و دریافت می‌کنند، اطمینان می‌دهد.