ایران در سایه سازمان همکاری شانگهای

پس از عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای، سوالاتی در خصوص نفع ایران در این سازمان مطرح شد. برخی از تحلیل‌گران و اقتصاددانان با توجه به روند اقتصادی کشور این عضویت را چندان مهم و دارای منفعت نمی‌دانند.

به گزارش تجارت ایران و چین، در ماه‌های آغازین شروع دولت رئیس‌جمهور جدید ایران عضویت دائم کشورمان پس از سال‌ها در سازمان همکاری شانگهای مورد تایید کشورهای عضو قرار گرفت. به این ترتیب ایران نهمین عضو دائم این سازمان شد. پس از این موفقیت، عده‌ای اذعان داشتند که این موضوع چندان به نفع ایران نیست.

برای دسترسی سریع تر به اخبار عضو اینستاگرام تجارت ایران و چین شوید

دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت : عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای به عنوان یک سازمان منطقه ای در شرق که در بر دارنده تعهد همکاری و حمایت متقابل اعضا از یکدیگر است ، اهرم فشار قدرت‌های غربی علیه کشورمان را خنثی می‌کند.

اسلام دستگذار روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این سازمان که با هدف همکاری چند جانبه امنیتی، فرهنگی و اقتصادی برای مقاله با نفوذ آمریکا و ناتو تشکیل شده، نسبت به کشورهای عضو خود تعهداتی دارد که جمهوری اسلامی می‌تواند از آن برخوردار شود.

بیشتر بخوانید:

وی تقویت همکاری‌های سیاسی و امنیتی اعضا را یکی از این مزیت های برشمرد و گفت: کشور عضو مجبور هستند به خاطر هم پیمان بودن مقابل سیاست کشورهای غیر عضو منافع یکدیگر را تامین کنند.

دستگداز افزود: کشورهای غربی با عضویت دائم ایران در سازمان شانگهای که یک سازمان شرقی جهان به شمار می رود و به نوعی از حمایت ها شرقی ها برخوردار شده است ، مجبورند امتیاز بیشتری به ایران در زمینه اقتصادی و سیاسی بدهند که کشش به سمت شرق را کمتر کنند تا بتوانند ایران را کنترل نمایند یا موضع ایران را به سمت غرب سوق بدهند .

 

وی ادامه داد: این رویه باعث می شود تا قدرت چانه زنی ایران در عرصه بین‌المللی بیشتر و موثرتر شود و بتواند مانور لازم را در عرصه های سیاسی داشته باشد .

این دانشجوی دکترای علوم سیاسی گفت: این حساسیت و توجه ویژه شرق و غرب به ایران به دلیل موقعیت استراتژیک و مهمی است که در منطقه دارد و محل تلاقی منافع کشورهای مختلف است و به همین دلیل مورد توجه هر دو قطب شرق و غرب قرار دارد.

وی افزود: هر چند سابقه عضویت در سازمان‌های منطقه‌ای و جهانی در تاریخ نشان می‌دهد که هر کشوری با عضویت در این سازمان ها به دنبال جلب منافع برای کشورشان هستند و این در خصوص سازمان شانگهای و دیدگاه اعضای آن نیز صدق می‌کند و هر یک از این کشورها با عضویت در آن به دنبال منافع خود می باشند و گاهی حاضر نیستند به خاطر کشور دیگری منافع کشور خود را به خطر بیندازند، ولی باید توجه داشت که خود کشور عضو باید فعال برخورد کند تا بتواند منافعش را دریافت نماید.

دستگذار گفت: باید توجه داشته باشیم که دو کشور پایه گذار سازمان شانگهای در بزنگاه‌های حساس در کنار ایران نبوده‌اند و دنبال منافع خودشان بوده اند و تنها تا جایی که به منافع آنها لطمه نمی‌خورد، با ایران شعاری و گاهی عملی همراه بوده‌اند.

وی افزود: ایران سابقه عضویت در سازمان بین‌المللی و منطقه‌ای همچون اکو و سازمان همکاری‌های اسلامی را دارد که هرچند عضویت هر کشوری در این سازمان برای کسب منافع کشور خودشان می باشد اما در مجموع این عضویت ها باعث می‌شود تا از کارآمدی و توانمندی چند کشور به نفع کشور خود استفاده کنیم که این مساله بهتر و ارزشمندتر از استفاده تنها از توانمندی یک کشور است.

این فعال سیاسی گفت: هر چند در اساسنامه سازمان شانگهای همکاری‌های متعددی تعریف شده است، اما در میان اعضای آن بین کشور ما و چین و روسیه از نظر فرهنگی سنخیت وجود ندارد، اما از نظر امنیتی و اقتصادی ما به این دو کشور ابرقدرت نیاز داریم و در چهارچوب‌های لحاظ شده باید کار کنیم.

وی افزود: این سازمان توسط دو قدرت جهانی روسیه و چین شکل گرفته است که در مسائل بین‌المللی توانایی بالقوه ای دارند و ایران نیز کشوری است که منافع در هر دو کشور و هم منطقه دارد .

این مقاله رو با بقیه به اشتراک بذار:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *